vrijdag 14 november 2014

Freesia's, herinneringen van toen, bloemen van nu!

Weet iedereen wat Freesia's zijn? Ik denk het wel..... Een sierlijk, heerlijk geurend bloemetje waar je lang plezier van hebt na aankoop. Het bloemetje leeft, want in de vaas gaan de knopjes één voor één open. Als je er goed voor zorgt, heb je dagen achter elkaar geen chemische luchtverfrisser nodig. Dit moet toch een feest zijn?

Voor mij veel herinneringen aan Freesia's. Ik ben er net niet tussen geboren, maar een groot deel van m'n leven teelde mijn vader Freesia's. Freesia's hadden voor mij als kind leuke en minder leuke kanten. De minder leuke kant was dat ik altijd in de tuin moest werken. Wat ik ook logisch vond, ik wist niet beter, maar ik baalde er ook weleens van. Andere kinderen van mijn leeftijd mochten lekker tv kijken of niks doen, maar bij ons thuis was 'niks doen' geen optie. Ik moest gaas op en afrollen zonder dat m'n vingers ertussen kwamen, steunmateriaal erbij zetten en dat woog best zwaar, bollen poten op m'n knieën, bloemen snijden, 5 bosjes bij elkaar bundelen, hoezen, emmertjes vullen, veilingkaartjes schrijven, en dan weer op de knieën de bollen er weer uit halen, gewoon het hele proces van A tot Z. Een deel van deze werkzaamheden gaat nu gelukkig anders hoor. Maar waarschijnlijk is daar de basis gelegd voor het feit dat ik nu moeilijk, niks kan doen, terwijl het me wel lekker lijkt! Gewoon eens heerlijk relaxen, niks doen. 

Van kleins af aan mocht ik met m'n broertje de bloemen snijden die niet meer naar de veiling hoefden. En daar konden wij mooie bosjes van maken en verkopen. We zorgden ervoor dat we zo'n 30-40 bosjes hadden en die verkochten we wekelijks aan de deur. Toen had je nog geen stalletjes aan de weg. In de zomermaanden verkochten we een veelvoud dus als kind hadden we meer dan een zakcentje! We leerden verkopen, met geld om te gaan, te werken, vermaakten ons en als we iets wilden, konden we het zelf kopen. Achteraf een hele goede basis voor een volwassen leven.

Het mooie van Freesia's vind ik nu dat het met liefde geteeld wordt, het is geen massa. Het is een bijzondere bloem die bij veel mensen favoriet is. Echter de echte mooie cq. hoofdtakken zie je niet veel in de winkels. Ik hoor vaak mensen op beurzen en open dagen zeggen: deze zijn veel mooier dan in de winkels....Deze zou ik wel willen, maar waar haal je die?
Dat is bij veel bijzondere bloemen zo trouwens! 

Laatst zag ik Freesia's in een bruidsboeket, gecombineerd met Celosia's en nog een paar andere tegenwoordig 'zeldzame' bloemen. Echt geweldig, dán maak je nog eens de blits op je trouwdag! Gewoon stoer, lekker gewaagd, bijzonder, en heel fleurig en gezellig. Want zo'n dag is toch speciaal? Dan wil je toch geen standaard bloemen? Zet een bos Freesia's ook eens leuk in een paar bijzondere vaasjes met bloemen in verschillende lengten. Of koop een bosje in verschillende kleuren. Misschien eens meerdere takken dan standaard die 10. Veel leuker, mooier, hipper en gezelliger dan zo'n bosje in zo'n standaard vaasje 'kwakken' net als oma deed.

Waar kunnen al die mensen die Freesia's willen, die 'mooie' kopen? Als we er nou eens gewoon om gaan vragen om vraag te creëren. Geen genoegen nemen met een 'export bossie hutsefluts' wat niet uitkomt. Nee, we willen die mooie takken die vers zijn, en ook nog eens lekker ruiken! Want daar staat de Freesia om bekend, die frisse bloemengeur.