De ideale wereld voor de mensheid is herkenning. Dus als ik
lekkere verse tomatensoep ga maken, ik weet welk soort ik hiervoor het beste
kan gebruiken. En wil ik ze als gezonde snack tussendoor ik weet wat ik in de
supermarkt moet pakken. Dit voorkomt teleurstellingen.
In het verleden had je deze herkenning met aardappelen. Door
de soortnaam, wist je welke je moest hebben voor jouw toepassing. Ging je patat
maken, dan moest je bijvoorbeeld de Frieslander nemen. Andere bekenden zijn het
Bintje, Roseval, Nicola, etc. Ik denk dat we ze allemaal wel kennen als je oud
genoeg bent….. Nu hebben de supermarkten dit systeem inmiddels aardig om zeep
geholpen, want er liggen alleen nog zakken met ‘kruimig’ en ‘vastkokend’ en wat
er in die zak zit, weet je dus niet meer. Het is een inwisselbaar product
geworden. Ik weet niet meer bij welke supermarkt ik m’n potentiele patat kan
kopen. De gok weegt niet op tegen het werk om eigen patat te maken. Dus ga ik
hiervoor naar de markt die het systeem van namen nog wel hanteren. Het is
gewoon prettig dat je weet dat je het juiste soort hebt, zodat succes
gegarandeerd is als staat te ploeteren in de keuken.
Dit geldt ook voor tomaten. Je wilt niet 2 uur in de keuken
staan en dan tomatensoep hebben die niet lekker is, doordat je net de verkeerde
tomaten hebt gekocht. Soep kan door de ‘verkeerde’ tomaten zurig blijven, niet
mooi van kleur, geen volle smaak hebben. Dat is natuurlijk zonde van je werk.
Ik weet dat bedrijven bezig zijn met allerlei labelsystemen,
echter als ze allemaal hun eigen label eraan hangen, wordt de eenvoud er niet
groter op in de jungle van tomaten. Wie weet raad?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten