De macht over de vensterbank

Een geweldig gezicht dat een plant z'n weg zoekt rondom de vensterbank. Aan alle kanten maakt hij nieuwe ranken om te laten zien dat hij aanwezig is en het naar z'n zin heeft. Het zijn mijn Hoya's compacta "Rasta". De naam heb ik natuurlijk opgezocht, want dat is niet mijn sterkste punt.
Een plant die weinig verzorging vraagt en dus makkelijk te houden is, want ik ben niet het type dat elke dag een liedje zingt voor mijn groene medebewoners. Ik zoek dan ook altijd naar makkelijk houdbare planten en deze komen er steeds meer gelukkig!

Tulpenmanie

In de 17e eeuw ontstond er in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden een bizarre tulpenmanie. De bollen bleken letterlijk goud waard. Omdat het ging om een rage ging deze gekte ook snel weer voorbij, echter Nederland blijft het tulpenland van de wereld.

Waarom? Ik weet het ook niet, waarschijnlijk omdat we een echt tulpenklimaat hebben. Ze hebben koude nachten en een koude winter nodig om goed te groeien en tot bloei te komen.

Vorig jaar liep ik in Oegstgeest op weg naar de rommelmarkt op 5 mei. Al lopende ontdekte ik in een vrij sombere straat, een klein paradijsje! Ik zal het nooit meer vergeten. Een piepklein tulpenveldje stond daar te stralen in een schraal voorjaarszonnetje. De meest mooie vormen en kleuren. Ik heb nog nooit zoiets gezien…… Ik heb het nagevraagd en het bleek de dochter van een handelaar in tulpenbollen te zijn. Vandaar dat zij de gelukkige eigenaar was van dit kleine paradijsje.

Zelf hou ik erg van tulpen, omdat het mij in de winter alvast een stukje lentegevoel geeft. Het verlangen naar de lente wordt elke week iets bevredigd door een bos tulpen. Hier op de markt koop ik altijd 5 bossen voor 5 euro. Dat is goedkoop! Ja, maar dan is wel tweede soort, zoals ze dat noemen. Nu vind ik zelf dat elke tulp die z’n best heeft gedaan uit te groeien tot een mooie bloem een kans moet krijgen. Geen enkel levend product verdiend het om vernietigd te worden, omdat ze niet aan de schoonheidsidealen voldoen, is mijn mening. Dus ik ben heel blij met mijn bos mislukkelingen.

De Hortensia droom

Vroeger reed ik altijd langs een huis wat tussen de Hortensia's lag. Op jonge leeftijd vond ik het een sprookje om te zien. Dat werd een droom voor later.
Inmiddels tientallen jaren verder heb ik in mijn tuin ook vele hortensia's staan. Prachtig vind ik ze. Elk jaar is het weer een cadeautje hoe uit die bruine kale stelen, van die prachtige bollen met bloemen groeien. In vele kleurnuances staan ze te stralen in de zomerzon.
Ik ben geen Hortensia specialist, maar heb wel ontdekt dat het juiste plekje zeker van invloed is op de groei en bloei van deze plant. Een te droge plek is niet optimaal voor deze plant, want ze lusten een aardige slok op warme dagen. Ook een te donkere plek, onder bijvoorbeeld bomen, is niet aan te bevelen. De beste plek is half schaduw/half zon, zullen we maar zeggen.

Het snoeien is ook een vak apart, want teveel snoeien, geeft weinig/geen bloemen en van niet snoeien, wordt de plant ook niet mooier. Dus het vergt wel enige tuinier-kunsten om ze elk jaar netjes in de juiste bloei te krijgen. Maar dat is de liefde die je moet hebben voor deze speciale plant!